دانش آموزان این مدرسه در تهران زندانی آزاد می کنند | ۴ پدر زندانی چطور در روز پدر به خانه بازگشتند
تاریخ انتشار: ۸ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۲۴۱۹۴
همشهریآنلاین - فتانه احدی: «دانش آموزان دبیرستانی در تهران با اهدای پساندازهای خود باعث آزادی چهار پدر زندانی شدند.» این خبری بود که در روزهای گذشته در رسانهها منتشر شد و توجه خیلیها را جلب کردند. اینکه چطور دانشآموزان چنین تصمیمی گرفتند و این اتفاق چگونه رقم خورد، نعمت بهشتی، مدیر دبیرستان شاهد مهدیون تهران در گفتوگو با همشهری از جزئیات این اتفاق شیرین میگوید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ایده این اقدام از کجا شروع و با چه هدفی انجام شد؟
دبیرستان مهدیون معمولا در انجام امور کارهای خیر پیشقدم است و سعی دارد طرحهای نو را در قالب امور خیریه اجرا کند. به همین دلیل بود که پویشی به نام «سایه پدر» راه انداختیم. این پویش برای گرامیداشت ماه رجب و همچنین بزرگداشت روز پدر و میلاد حضرت علی (ع) برنامهریزی شد و در صدد بودیم که امسال به نام روز پدر برای پدران دربند و زندانی که به خاطر جرایم مالی و غیرعمد در زندان هستند اقدامی خیر خواهانه انجام دهیم. بنابراین با هماهنگی ستاد دیه استان تهران طرح آزادی سازی یک پدر را استارت زدیم و در مدرسه فراخون دادیم و دانشآموزان را در جریان این اقدام قرار دادیم.
اما این پویش به جای آزادی یک پدر، باعث آزادی ۴ پدر زندانی شد؟
بله. ما در ابتدا برای آزادی یک پدر این پویش را برگزار کردیم و خودمان هم تصور نمیکردیم که استقبال همکاران و دانشآموزان از این پویش آنقدر زیاد باشد که مبلغ مورد نیاز برای آزادی ۴ نفر تهیه شود و خودمان هم تعجب کردیم.
هدف از انجام ایناقدام در بین دانشآموزان چه بود؟
ما در مدرسه علاوه بر آموزش به مباحث پرورشی نیز اهمیت میدهیم و سعی داریم تا دانشآموزان در کنار درس خواندن به مسائل پرورشی علاقمند شوند و همه تلاش ما در مدرسه این است که فرهنگ و مفاهیم ارزشی را در بین دانشآموزان جا بیاندازیم. این اقدام نیز به دلیل ترویج فرهنگ خیرخواهی و حس نوعدوستی شکل گرفت. تلاش کردیم تا پدران جرایم غیرعمدی را در روز پدر به خانه خود برگردانیم. و واقعا این اقدام در روحیه بچهها تاثیر بسیار مثبتی داشت.
دانشآموزان چگونه در این طرح شرکت کردند و در این امر خیر سهیم شدند؟
۳ روز در مدرسه جشن برگزار کردیم و در این مراسم دانشآموزان و همکاران فرهنگی ما شرکت داشتند و استقبال خوبی از این طرح شد. حتی دانشآموزی داشتیم که از اعضای فامیل و خانوادهاش برای این کار پول جمعآوری کرده و همه این مبلغ در پویش «سایه پدر» اهدا کرد. دانشآموز دیگری که خودش تابستانها کار میکرد و دستمزدش را پسانداز میکرد، همه دستمزد تابستان گذشتهاش را برای این اقدام هدیه داد که اقدام او حس خوب و جالبی در بین بقیه دانشآموزان به وجود آورد. همکاران فرهنگی ما نیز استقبال خوبی از این پویش کردند. بسیاری از دانشآموزان پساندازشان را به حساب ستاد مردمی دیه استان تهران واریز کردند تا با دستان کوچکشان، گرههای بزرگ از زندگی ۴ پدر خانواده باز کنند.
چه تعداد دانشآموز با چه مبالغی در مدرسه شرکت کردند؟
اکثریت دانشآموزان از همه کلاسهای دبیرستان در این طرح شرکت کردند. هر کدام هر مبلغی که در توانش بود را اهدا کرد و برای خودمان هم باورنکردنی بود که در این پویش مبلغ یک میلیارد ریال جمعآوری شد. ما به صورت موردی مشخص نکردیم که هریک چه میزان کمک کند و هر کدام از دانشآموزان و همکاران در حد توانشان شرکت کردند.
آیا قبلا کارهایی نظیر این اقدام انجام داده بودید و برای آینده نیز برنامهای دارید؟
بله! ما برای سیل زدگان سیستان و بلوچستان و زلزله کرمانشاه نیز کمکهایی را جمعآوری کرده بودیم که دانشاموزان استقبال خوبی از آن داشتند و کمکهای خوبی هم جمع شد و به دست نیازمدان رسید. حتی قبلا دانشآموز مستاجری داشتیم که صاحبخانه آنها را جواب کرده بود اما با کمک دانشآموزان و همکاران در مدرسه توانستیم مشکلشان را حل کنیم. معمولا در این مدرسه طرحهایی را اجرا کردیم که در سطح مناطق تهران اولین بوده است. آخرین هم پویش «سایه پدر» بود که این اقدام نیز، ابتکار خوبی بود و برای اولین بار در بین مدارس تهران انجام شد. حتما در آینده نیز در امور خیرخواهانه مشارکت خواهیم کرد.
کد خبر 828340 منبع: همشهری آنلاین برچسبها زندان مدرسه و مدارس قوه قضائیهمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: زندان مدرسه و مدارس قوه قضائیه دانش آموزان شرکت کردند روز پدر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۲۴۱۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معلم عشایری که پدرانه مشق علم و ادب میکند
ایسنا/گیلان مدیرآموزگار مدرسه عشایری قتئم قلعه چال ریک گفت: دانشآموزان عشایری بعد از اینکه پایه ششم را تمام میکنند به مدارس شبانه روزی در نواحی شهری میروند که این رفت و آمدها برای این دانشآموزان و خانوادههایشان سخت است، ای کاش میشد در ییلاقات همجوار یک مدرسه شبانه روزی دخترانه احداث کنند.
زندگی عشایری که سراسر با تلاش، زحمت و سختی فراوان در پستی و بلندیهای کوه و دشت و طبیعت عجین شده لذتهای خاص خود را دارد، اگر با عشایر همزیست شده باشی نمکگیر خوان پربرکت و صفای دل گرمشان میشوی تا حدی که حتی از عافیت و رفاه کار و زندگی در شهر میگذری.
عاطف باستانیفر مدیرآموزگاری که ۱۷ سال است با خواست و علاقه قلبی خود درس علم، ادب، مهر و زندگی را برای کودکان و دانشآموزان مناطق ییلاقی و عشایری در تالش مشق میکند و امسال به عنوان مدیرآموزگار نمونه شهرستان تالش برگزیده شده است.
وی هر روز مسیر طولانی ۳۵ کیلومتری را با ماشین شخصی و پس از آن مسیری را هم با پای پیاده طی میکند و به عبارتی خود میسوزد تا نور سوادآموزی در دل کودکان مستعد فراگیری دانش در ییلاقات عشایرنشین تالش قوت بگیرد و خاموش نشود.
باستانیفر دوره تحصیلی خود را تا سوم راهنمایی در حوزه شهری سپری میکند و پس از آن به دلیل مشکلات زندگی و برای کمک به خانواده ترک تحصیل میکند تا اینکه به خدمت سربازی میرود و بعد از اتمام خدمت، بنابر شرایط سنی در مدرسه شبانه ادامه تحصیل میدهد و دیپلم، فوق دیپلم حسابداری و لیسانس تربیت بدنی را دریافت میکند.
وقتی که با وی تماس میگیرم تا به مناسبت روز معلم صحبت کنم ضمن استقبال فرصتی میخواهد تا به نقطهای برسد که آنتندهی سهلتر باشد، اینگونه آغاز میکند: در قالب طرح مهرآفرین توفیق خدمت در آموزش و پرورش را پیدا کردم، ۱۷ سال و ۷ ماه سابقه آموزشی دارم، قبل از آن ۵ سال هم به عنوان امور دفتری و معاون در مدارس مناطق محروم بودم.
وی افزود: در حال حاضر مدیرآموزگار عشایری شهرستان تالش هستم از سال ۱۳۹۰ وارد حرفه آموزشی شدم، اولین منطقه خدمتم منطقه عشایری بره پشت بود که سه سال آموزگار چندپایه بودم، سپس به دهنه سراگاه منتقل شدم و ۶ سال هم آنجا خدمت کردم.
باستانیفر ادامه داد: از سال ۱۴۰۰ به ییلاق قائم قلعه چال ریک منتقل شدم که در حال حاضر در این مدرسه مدیرآموزگار هستم و الان ۵ پایه اول، دوم، سوم، چهارم و ششم را در این مدرسه تدریس میکنم، ۷ دانشآموز دارم که دو دانشآموز دختر پایه اول و یک دانشآموز دختر پایه ششم و بقیه آنها پسر هستند، چند نفر آنها از روستاهای همجوار ایربو و لِر و قلعه چال میآیند.
این معلم عشایری ادامه میدهد: دو فرزند به نامهای امیرحسین که لیسانس برق دارد و امیرعلی امسال دیپلم گرفته و کنکور شرکت میکند،دارم . همسرم هم بازنشسته آموزش و پرورش است و لیسانس آی تی دارد و بر حسب علاقه به فضای آموزشی در حال حاضر مدرسه غیر دولتی دارد.
وی در خصوص مسیر رفت و آمد به مدرسه میگوید: هر روز از تالش ۳۵ کیلومتر را تا ییلاق قائم قلعه چال ریک طی میکنم و مجدد این مسیر را برمیگردم، البته تا یک مسیری با ماشین میروم و در نزدیکی پل ماشین را پارک میکنم و مجدد مسیر ۳۰ دقیقهای را پیاده میروم تا به مدرسه برسم. حتی یکی از دانشآموزانم را که از روستاهای همجوار به مدرسه میآید تا یک مسیری موقع آمدن و برگشتن همراه خودم میآورم و میبرم.
باستانیفر در خصوص تجربه آموزش چند پایه در یک کلاس گفت: به ترتیب پایه مباحث درس و تمرین و پرسش را از پایه اول آغاز میکنم، زنگهای تفریح فرصتهای یک ربع برای استراحت دارند، چند پایه به نوعی تکرار و تمرین برای پایههای دیگر هم محسوب میشود.
این مدیرآموزگار مدرسه عشایری بااشاره به اینکه مدرسه تک کلاسه نوساز است که از سال ۱۳۹۸به همت خیرین مدرسهساز احداث شده و در اختیار دانش آموزان عشایری قرار گرفته است، گفت: وسایل ورزشی و آموزشی، پروژکتور و لپ تاپ داریم و از نظر امکانات آموزشی تفاوتی با مدارس شهری ندارد، اما معتقدم آن فضا وامکانات آموزشی و بهداشتی که در شهر است باید در عشایری چند برابر شود.
وی در خصوص تفاوت آموزش در مناطق عشایری با سایر مناطق میگوید: بارزترین تفاوت تدریس در دوره کرونا مشهود بود در مناطق شهری به دلیل سهولت دسترسی به برق، اینترنت و سایر امکانات آموزشی آموزشهای مجازی به سهولت پیگیری میشد اما برای مناطق ییلاقی چون به دلیل شدت وزش باد در این مناطق اغلب اوقات قطعی برق داشتند و آنتندهی به دلیل پوشش منطقه مطلوب نبود، حضوری آموزشها دنبال میشد.
وی پدارنه از شوق دانشآموزانش میگوید: دانشآموزان عشایری به شدت سختکوش هستند و با وجود اینکه کمککار خانواده در امور دامداری و کشاورزی میباشند اما به نحو احسنت تکالیف و مشقها را انجام میدهند.
این معلم عشایری در پاسخ به این سوال که چرا با وجود سختیهای مسیر مصمم هستید که در مناطق عشایری تدریس کنید؟ گفت: من علاقه خاصی به عشایر دارم زیرا عشایر مردمان با صفا، صادق و پر تلاشی هستند، علاوه براین حضور در طبیعت علت دیگری است که باعث شده به عنوان آموزگار در مناطق عشایری خدمت کنم.
باستانیفر ادامه تحصیل دانشآموزان عشایر را مهمترین دغدغهاش عنوان میکند و ادامه میدهد: دانشآموزان عشایری بعد از اینکه پایه ششم را تمام میکنند به مدارس شبانه روزی در نواحی شهری میروند که این رفت و آمدها برای این دانشآموزان و خانوادههایشان سخت است، ایکاش میشد در ییلاقات همجوار یک مدرسه شبانه روزی دخترانه احداث کنند زیرا بیشتر دانش آموزان عشایری دختر به دلیل مسافت مدرسه شبانه روزی بعد از اتمام پایه ششم ترک تحصیل میکنند.
این معلم که خود کوهنورد است و سابقه صعود به سبلان و دماوند هم دارد، در خصوص فعالیتهای پرورشی دانشآموزان عشایر گفت: برای بچههای اردو برگزار میکنم که حتی خواهر و برادر کوچکترشان هم همراه خود میآورند، این اردو را در مسافتی نزدیک روستا و خارج از محیط مدرسه برگزار میکنیم و از نزدیک با داروهای گیاهی بومی منطقه و خواصشان آشنا میشوند.
وی با بیان اینکه معلم عشایر به نوعی عضو خانواده دانشآموزان است و همانطور که دلسوزانه درس میدهد و به دانشآموزانش کمک میکند با اولیای دانشآموزان هم ارتباط و تعامل صمیمانه دارد، تصریح کرد: گاهی اوقات که دانشآموز یا عضوی از خانوادهشان بیمار میشود همراه خودم میآورم درمانگاه یا اگر به دارو نیاز داشته باشند از شهر تهیه میکنم برایشان میبرم. حتی زمانی که فصل سرما و برف بود، کپسول خالی گاز را از روستا میآورم و شارژ میکنم و مجدد برایشان میبرم، منظورم این است که در مناطق عشایری فقط معلم نیستیم به نوعی مثل عضوی از خانواده به اهالی در حد توان کمک میکنیم.
این معلم مدرسه عشایری قائم قلعه چال ادامه داد: حتی پیش آمده که در زمان برگشت بارش برف به حدی بوده که مجبور شدم ماشین را روستای ایربو بگذارم و یکی از اهالی که نیسان داشته، چادر ماشینش را روی ماشین من کشیده و سه روز در منزل اهالی ماندم.
وی با اشاره به خاطرات تلخ و شیرین تدریس در مناطق عشایری گفت: سال ۱۳۹۹ وقتی در سراگاه مشغول خدمت بودم باید از ۷ پل چوبی گذر میشدیم تا به مدرسه برسیم، شدت بارش و وقوع سیل به حدی بود که پلها را برد، آن روز من به همراه محمدعلی نیکخو که مدیرآموزگار بود و اکنون بازنشست شده، دانشآموزان را به صورت دست به دست و یکی به یکی از رودخانه عبور دادیم.
باستانیفر از آرزویش برای دانشآموزان عشایر میگوید: دانشآموزان عشایر فرشتههای مظلومی هستند که شوق فراگیری آموزش دارند، باید خیلی بیشتر مورد توجه قرار گیرند. آرزو میکنم هیچ دانشآموز عشایری ترک تحصیل نکند. دانشآموز دختری داشتم که بنابر اجبار خانواده میخواست ترک تحصیل کند که بعد از کلی صحبت با پدرش توانستیم وی را راضی کنیم تا اجازه بدهد دخترش در مدرسه شبانه روزی ثبتنام کند و ادامه تحصیل دهد، الان همان دختر فارغ التحصیل شده و معلم است و هر وقت من را میبیند کلی تشکر میکند که شما نگذاشتید من ترک تحصیل کنم.
وی در پاسخ به این سوال که تاحالا هدیه روز معلم چی گرفتید، گفت: دانشآموزان خوب عشایری حاصل دسترنجشان که محصولات کشاورزی و دامی نظیر ماست و پنیر و تخم مرغ و شیر است، میآورند که باارزشترین هدیه است، من هم هفتهای یک روز همسرم غذا درست میکند برایشان میبرم یا به عنوان تغذیه زنگ تفریح برایشان میوه میبرم.
باستانیفر در پایان از خبرگزاری ایسنا که به یاد معلمان عشایری و ییلاقی بود، تشکر و قدردانی کرد.
انتهای پیام